شعری در وصف آزادی مردم
آزادیمان، گنجینه
در پهنهی خاکمان، باد آزادی وزد
دلها همه، از شادی، پرپر زد
بیدار شدیم از خوابِ ستم و بند
آزاد شدیم، چون مرغ سبکبال و بلند
در دستمان، پرچم رهایی برافراشتیم
با هم صدا، سرود آزادی خواندیم
هر کودک و پیر و جوان، در این سرزمین
آزاد و سربلند، چون سرو کهن
گنجینهای داریم، از جنس امید
آزادیمان را، با جان و دل، پاس بداریم
No comments:
Post a Comment