برسى تطبيقى جرم سياسى با رويكرد انگيزه سياسى درحقوق دو كشور ايران و آمريكا

ظهور و بروز جرم سیاسی در قوانین موضوعه کشور را میتوان در دوران مشروطه واکاوی نمود. اصل ۷۹ متمم** قانون اساسی مشروطه، نخستین اشاره به جرم سیاسی در ایران بود. این در حالی است که در نظام حقوقی کامنلا (آمریکا)، تعریفی از جرم و مجرمان سیاسی عمری طولانیتر را به خود اختصاص داده است. با تحولات تقنینی، نهایتاً اراده قانونگذار در تصویب «قانون جرائم سیاسی» مصوب ۱۳۹۵ نشان داد که بهتناسب نظام ایالات متحده آمریکا (که جرمانگاری سیاسی در قوانین آن رویکرد کمفرمتری دارد)، با تفکیک دو رویکرد «انگیزه مرتکبین در جرائم منتسب به اخلال در نظم عمومی» و «انگیزه اصلاح امور سیاسی کشور»، میتوان یک رویکرد افتراقی میان مجازات مرتکبین جرائم سیاسی و امنیتی ایجاد نمود.  

ازاینرو، یک سوال مهم طرح میشود: آیا رویکرد تقنینی ایران نسبت به جرمانگاری مرتکبین جرائم سیاسی در مواجهه با نظام حقوقی آمریکا (که رویکردی امنیتی و سرکوبگرانه دنبال میکند)، تا چه میزان به اصول مرتبط با حقوق بشر نزدیک میباشد؟ این نوشتار بر آن است تا با بررسی رویکردهای حقوق ایران و آمریکا نسبت به انگیزه مرتکبین جرائم سیاسی، تفاوتهای دو نظام حقوقی را در مواجهه با مجرمان سیاسی تبیین و تحلیل نماید.